Οι Ελληνες συνηδρευσαν περι μεσας νυκτας και φουλευοντο περι των επιφερομενων. Ενιοι μεν ουν ελεγον δειν παραχρημα τας παροδους καταλειπειν και διασψζεσθαι προς συμμαχους· αδυνατον γαρ ειναι τοις μεινασι τυγχανειν σωτηριας· Λεωνιδας δε ο βασιλευς των Λακεδαιμονιων φιλοτιμουμενος αυτω τε δοξαν παρεχειν μεγαλην και τοις Σπαρτιαταις, προσεταξε τους μεν αλλους Ελληνας απαντας απερχεσθαι και σωζειν εαυτους, ινα κατα τας αλλας μαχας συναγωνιζωνται τοις Ελλησιν, αυτους δε τους Λακεδαιμονιους ελεξεδειν μενειν και την φυλακην των παροδων μη λειπειν. Ευθυς ουν οι μεν αλλοι παντες απηρχοντο, ο δε Λεωνιδας μετα των πολιτων ηρωικας πραξεις και παραδοξους επετελεσατο, ολιγων δ' οντων Λακεδαιμονιοον (Θεσπιεις γαρ μονους παρακατειχε).


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati