Nessuno può essere senza colpe
Οταν τινος αναισχυντια προσκοπτης, ευθυς πυνθανου σεαυτου· «Δυνανται ουν εν τω κοσμω αναισχυντοι μη ειναι;» Ου δυνανται. Μη ουν απαιτει το αδυνατον· εις γαρ και ουτος εστιν εκεινων των αναισχυντων, ους αναγκη εν τω κοσμω ειναι. Το δ' αυτο και επι του πανουργου και επι του απιστου και παντος του οτιουν αμαρτανοντος εστω σοι προχειρον. Αμα γαρ τω υπομνησθηναι οτι το γενος των τοιουτων αδυνατον εστι μη υπαρχειν, ευμενεστερος εση προς τους καθ' ενα. Ευχρηστον δε κακεινο ευθυς εννοειν, τινα εδωκεν η φυσις τω ανθρωπω αρετην προς τουτο το αμαρτημα. Εδωκε γαρ ως αντιφαρμακον, προς μεν τον αγνωμονα...