Le versioni di greco di Apollodoro e le traduzioni in italiano

Ιασων και Μηδεια ηκον εις Κορινθον και δεκα μεν ενιαυτους διετελουν ευτυχουντες, αυθις δε, του της Κορινθου τυραννου Κρεοντος την παιδα Γλαυκην Ιασονι εγγυωντος, παραπεμπομενος Μηδειαν Ιασων εγαμει. Η δε, θεους επικαλουμενη και την Ιασονος αχαριστιαν μεμφομενη πολλακις, τη μεν γαμουμενη πεπλον επεμπεν μιαινομενον φαρμακοις, ινα η δυστηνος, περιβαλλουσα αυτον, πυρι καταφλεγοιτο. Ουτως η Γλαυκη μετα του βοηθουντος πατρος δεινως αποθνησκει. Μηδεια δε τους παιδας ους (= che) ειχεν εξ Ιασονος, Μερμερον και Φερητα, απεκτεινε, και λαμβανουσα παρα Ηλιου αρμα πτηνων δρακοντων, επι αυτου ωχετο φευγουσα...

Fu proprio Pelope, figlio di Tantalo, secondo la tradizione antica a dare il nome alla terra del Peloponneso (letteralmente "isola di Pelope"), ad istituire i primi giochi olimpici e a dare inizio alla sventurata stirpe dei Pelopidi, cui appartengono Atreo, Agamennone, Menelao ed Oreste. Πελοψ, ο Τανταλου, αποκτεινεται υπο του πατρος και καθεψεται επι τον των θεων ερανον, αλλα οι θεοι μετα οργης τον δεινον σιτον αποβαλλονται και ο Πελοψ αναζωγρειται (= αναζωγρεεται). Επειτα ο δε επι της υποπτερου αμαξης επιβαινει και εκ της Ασιας εις την Ηλιδα ερχεται, οπου βασιλευει ο Οινομαος. Ο δε νεανιας...

La giovane Scilla, per amore, tradisce il padre e la patria, ma per questo subisce un atroce supplizio. Ο Μινως, ο της Κρητης αναξ, επολεμει ποτε στολω, ινα τα Μεγαρα αιροιη. Τοτε δη των Μεγαρων κυριος ην ο Νισος και αυτος ενδοξος εγιγνετο, οτι ειχε πορφυραν εν μεση τη κεφαλη τριχα και χρησμος ην αυτον τελευταν, ει η θριξ αφηρειτο. Ο δε Νισος παιδα ειχε καλην τε και ευχαριν· Σκυλλα εκεινη το ονομα ην. Η δε Σκυλλα, επει εις Μινω ερωτα αφικνειτο, την πορφυραν τριχα Νισω εκειρε. Ουτως εκεινος ετελευτα και ο Μινως των Μεγαρων εκρατει τη της κορης προδοσια, αλλα η Σκυλλα της προδοσιας δικην εδιδου...

Ιασου δε και Κλυμενης της Μινυου Αταλαντη εγενετο. Ταυτης ο πατηρ αρρενων παιδων επιθυμων εξεθηκεν αυτην, αρκτος δε φοιτωσα πολλακις θηλην εδιδου, μεχρις ου ευροντες κυνηγοι παρ' εαυτοις ανετρεφον. Τελεια δε Αταλαντη γενομενη παρθενον εαυτην εφυλαττε, και θηρευουσα εν ερημια καθωπλισμενη διετελει. Βιαζεσθαι δε αυτην επιχειρουντες Κενταυροι Ροικος τε και Υλαιος κατατοξευθεντες υπ' αυτης απεθανον. Παρεγενετο δε μετα των αριστεων και επι τον Καλυδωνιον καπρον, και εν τω επι Πελια τεθεντι αγωνι επαλαισε Πηλει και ενικησεν. Ανευρουσα δε υστερον τους γονεας, ως ο πατηρ γαμειν αυτην επειθεν απιουσα...

Απαλλαγεις δε των Αρπυιων Φινευς μηνυει τον πλουν τοις Αργοναυταις, και περι των Συμπληγαδων υποτιθησι πετρων των κατα θαλασσαν. Ησαν δε πετραι εξαισιαι και δειναι αι Συμπληγαδες, και συνεκρουοντο μεν αλληλαις υπο της των πνευματων βιας, τον δε δια θαλασσης πορον απεκλειον. Εφερετο δε δεινη μεν αιει υπερ αυτων ομιχλη δεινος δε παταγος, ην δε αδυνατον και τοις πετεινοις δι αυτων διερχεσθαι. Λεγει δ' ουν αυτοις ο Φινευς αφειναι πελειαδα δια των πετρων· ει μεν σων ορωσιν αυτην, διαπλειν, ει δ' απολλυται, μη πλειν βιαζεσθαι. Ο μεν γερων υπετιθει, οι δ' Αργοναυται ηκουον· υστερον δε, αμα τω ηλιω,...