Διεσπασθη δε κατα τα οικεια ηθη η ποιησις· οι μεν γαρ σεμνοτεροι τας καλας εμιμουντο πραξεις και τας των τοιουτων, οι δε ευτελεστεροι τας των φαυλων, πρωτον ψογους ποιουντες, ωσπερ ετεροι υμνους και εγκωμια. Των μεν ουν προ Ομηρου ουδενος εχομεν ειπειν τοιουτον ποιημα, εικος δε ειναι πολλους, απο δε Ομηρου αρξαμενοις εστιν, οιον εκεινου ο Μαργιτης και τα τοιαυτα. Εν οις κατα το αρμοττον και το ιαμβειον ηλθε μετρον - διο και ιαμβειον καλειται νυν, οτι εν τω μετρω τουτω ιαμβιζον αλληλους. Και εγενοντο των παλαιων οι μεν ηρωικων οι δε ιαμβων ποιηται.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati