Δυο μεν δη ταυτα, ων προειπον εγω, μαρτυρει τοις τοτε γεγενημενοις λογοις, ορθως και δικαιως, οια περ ην, αποφανθενθ' υπ εμου. Το τριτον δ', ω ανδρες Αθηναιοι, και μονον εν τουτ' ειπων ετι και δη περι ων παρεληλυθ' ερω - ηνικα τους ορκους τους περι της ειρηνης απειληφοτες ηκομεν οι πρεσβεις, τοτε Θεσπιας τινων και Πλαταιας υπισχνουμενων οικισθησεσθαι και τους μεν Φωκεας τον Φιλιππον, αν γενηται κυριος, σωσειν, την δε Θηβαιων πολιν διοικιειν και τον Ωρωπον υμιν υπαρξειν και την Ευβοιαν αντ' Αμφιπολεως αποδοθησεσθαι, και τοιαυτας ελπιδας και φενακισμους οις υπαχθεντες υμεις ουτε συμφορως ουτ' ισως καλως προεισθε Φωκεας ουδεν τουτων ουτ' εξαπατησας ουτε σιγησας εγω φανησομαι, αλλα προειπων υμιν - ως οιδ' οτι μνημονευετε - οτι ταυτ' ουτ οιδα, ουτε προσδοκω, νομιζω δε τον λεγοντα ληρειν.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati