Ο δε Ρωμυλος επειδη διεκρινε τους κρειττους απο των ηττονων, ενομοθετει μετα τουτο και διεταττεν, α χρη πραττειν εκατερους· τους μεν ευπατριδας ιερασθαι τε και αρχειν και δικαζειν και μεθ' εαυτου τα κοινα πραττειν επι των κατα την πολιν εργων μενοντας, τους δε δημοτικους τουτων μεν απολελυσθαι των πραγματειων απειρους τε αυτων οντας και δι αποριαν χρηματων ασχολους, γεωργειν δε και κτηνοτροφειν και τας χρηματοποιους εργαζεσθαι τεχνας, ινα μη στασιαζωσιν, ωσπερ εν ταις αλλαις πολεσιν, η των εν τελει προπηλακιζοντων τους ταπεινους η των φαυλων και απορων τοις εν ταις υπεροχαις φθονουντων. Παρακαταθηκας δε εδωκε τοις πατρικιοις τους δημοτικους επιτρεψας εκαστω των εκ του πληθους, ον αυτος εβουλετο, νεμειν προστατην, εθος Ελληνικον και αρχαιον, ω Θετταλοι τε μεχρι πολλου χρωμενοι διετελεσαν και Αθηναιοι κατ' αρχας, επι τα κρειττω λαβων.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati