Mito della caverna (I)
Μετα ταυτα δη, ειπον, απεικασον τοιουτω παθει την ημετεραν φυσιν παιδειας τε περι και απαιδευσιας. Ιδε γαρ ανθρωπους οιον εν καταγειω οικησει σπηλαιωδει, αναπεπταμενην προς το φως την εισοδον εχουση μακραν παρα παν το σπηλαιον, εν ταυτη εκ παιδων οντας εν δεσμοις και τα σκελη και τους αυχενας, ωστε μενειν τε αυτους εις τε το προσθεν μονον οραν, κυκλω δε τας κεφαλας υπο του δεσμου αδυνατους περιαγειν, φως δε αυτοις πυρος ανωθεν και πορρωθεν καομενον οπισθεν αυτων, μεταξυ δε του πυρος και των δεσμωτων επανω οδον, παρ' ην ιδε τειχιον παρφκοδομημενον, ωσπερ τοις θαυματοποιοις προ των ανθρωπων προκειται τα παραφραγματα, υπερ ων τα θαυματα δεικνυασιν.
La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati
La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati