Εστι δε η υπερηφανια καταφρονησις τις πλην αυτου των αλλων, ο δε υπερηφανος τοιοσδε τις οιος τω σπευδοντι απο δειπνου εντευξεσθαι φασκειν εν τω περιπατειν: και ευ ποιησας μεμνησθαι: και βαδιζων εν ταις οδοις τας διαιτας κρινειν τοις επιτρεψασι: και χειροτονουμενος εξομνυσθαι τας αρχας, ου φασκων σχολαζειν: και προσελθειν προτερος ουδενι θελησαι. Και τους πωλουντας τι η μεμισθωμενους δεινος κελευσαι ηκειν προς αυτον αμ' ημερα και εν ταις οδοις πορευομενος μη λαλειν τοις εντυγχανουσι, κατω κεκυφως, οταν δε αυτω δοξη, ανω παλιν: και εστιων τους φιλους αυτος μη συνδειπνειν, αλλα των υφ' αυτον τινι συνταξαι αυτων επιμελεισθαι: και προαποστελλειν δε εφ' ον αν πορευηται τον ερουντα οτι προσερχεται: και ουτε επ' αλειφομενον αυτον ουτε λουομενον ουτε εσθιοντα εασαι αν εισελθειν: αμελει δε και λογιζομενος προς τινα τω παιδι συνταξαι τας ψηφους τιθεναι και κεφαλαιον ποιησαντι γραψαι αυτω εις λογον: και επιστελλων μη γραφειν οτι "χαριζοιο αν μοι", αλλ' οτι "βουλομαι γενεσθαι", και "απεσταλκα προς σε ληψομενος", και "οπως αλλως μη εσται", και "την ταχιστην".


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati