Le versioni di greco di autori vari e le traduzioni in italiano

Σωκρατης ο φιλοσοφος γεραιτερος ων την Ξανθιππην εγαμει ην δε η Ξανθιππη, σφοδρα σκληρα τον χαρακτηρα· πολλακις γαρ και περι πολλων τω ανδρι ηριζεν. Λεγοντος ποτε του Σωκρατους οτι χρη τον ανδρα την γυναικα διδασκειν την ευσχημοσυνην, ο Αντισθενης αντελεγεν· «Πως ουν, ω Σωκρατες, ου παιδευεις συ πρωτος Ξανθιππην, αλλα υπομενεις την γυναικα· την πασων χαλεπωτατην;». «Οτι», απεκρινετο ο Σωκρατης, «ορω και τους βουλομενους Ιππικους γιγνεσθαι ου τους ευπειθεστατους, αλλα τους θυμοειδεις ιππους κτωμενους. Νομιζουσι γαρ ουτω δυνατοι ειναι χρησθαι πασι τοις ιπποις. Και εγω, βουλομενος τοις ανθρωποις...

Εν τοις αρχαιοτατοις χρονοις την Σικελιαν ωκετευον οι Σικελοι, αγριοι οντες και βαρβαροτατοι. Υστερον δε, εκ της πατριδος αποπλεοντες, οι Ελληνες πλειστας κληρουχιας επι της θαλασσης αυτοθι ιδρυον. Οι παλαιοι ενομιζον Συρακουσων οικιστην τον Ποσειδωνα. Πρωτον μεν, ελευθεροι οντες, οι μεν κατ' ολιγαρχιαν επολιτευοντο, οι δε κατα δημοκρατιαν. Επειτα δε παντη ετυραννευον οι τυραννοι, και των αλλων επρωτευον οι των Συρακοσιων τυραννοι. Υστερον δε οι Καρ­χηδονιοι πλειστας στρατειας επι την Σικελιαν εστρατευον, και τα των θεων ιερα εσκυλευον, και τους οικητας εληστευον, και παντα πανταχου κατεκαιον....

Παρις, ο του Πριαμου, του της Τροιας βασιλεως, εις Λακεδαιμονα αφικνειτο και παρα τω Μενελεω εξενιζετο. Ελενη δε, η του Μενελεω γυνη, Παριδος ερωσα, συν τω εραστη δια την θαλασσαν εις την Τροιαν εφευγεν. Ο Μενελεως ουν, τον ανοσιον ξενον τιμωρειν βουλομενος, μεγιστον στρατευμα συν Αγαμεμνονι τω αδελφω συνηγειρε και εις Τροιαν απεπλει. Εννεα μεν ενιαυτους διεμενεν ο πολεμος, και το τελος ουκ εφαινετο. Οτε δε ο μεν Εκτωρ υπο του Αχιλλεως εφονευετο, ο δε Αχιλλευς υπο του Παριδος, ουδε τοτε η τελευτη εγιγνετο. Τω δε δεκατω ετει οι Ελληνες τη Αθηνας συμβουλη ξυλινον ιππον ωκοδομουν. Προσεποιουντο...

Κατα την εν Σαλαμινι μαχην οι Περσαι το μεν πρωτον πλεοντες διετηρουν την ταξιν, εχοντες πολλην ευρυχωριαν, και μεγα δεος τοις Αθηναιοις ενηργαζοντο· παραγιγνομενων δε των νεων εις το στενον, οι επιβαται ηναγκαζοντο τα πλοια απο της ταξεως αποσπαν και μεγαν θορυβον εποιουν. Οι δε Αθηναιοι, την των βαρβαρων ταραχην θεωρουντες, επεπλεον τοις πολεμιοις, και τα πλοια πανταχο­θεν τοις εμβολοις ετυπτον της δε των Περσων ειρεσιας τοις των κυβερνητων προσταγμασιν ου πειθομενης, αναριθμητα των Περσων πλοια πλαγια γιγνομενα ταις εμβολαις πυκνως κατετιτρωσκετο. Διο και πρυμναν μεν ανακρουεσθαι ηναγκαζοντο,...

Εληνη, η του Μενελεω της Σπαρτης βασιλεως γυνη, Διος και Ληδας θυγατηρ, τω μεν καλλει πασων των τοτε γυναικων μαλα διεφερεν, ολεθρος δε εγιγνετο αναριθμητοις ανθρωποις. Επομενη γαρ τη βουλη της τυχης, την πατριδα και Μενελεων τον ανδρα καταλειπουσα, συν Παριδι εις Ιλιον εφευγεν. Δια την αρπαγην αμετρον Αχαιων στρατευμα ουν εις την Ασιαν εστρατευετο, αρχοντος Αγαμεμνονος, του Μενελεω αδελφου. Μαχομενων των Αχαιων και Τρωων δεκα ετη, πολλοι ηρωες και αναριθμητοι λαοι δια γυναικος ετελευτων. Τελος δε Ιλιον εις εδαφος κατεσκαπτετο, και η Εληνη συν τω ανδρι εις την πατριδα επανηρχετο.