Le versioni di greco di Aristotele e le traduzioni in italiano

Δημοτικωτατος δ' ειναι δοκων ο Πεισιστρατος και σφοδρ' ευδοκιμηκως εν τω προς Μεγαρεας πολεμω, κατατραυματισας εαυτον συνεπεισε τον δημον, ως υπο των αντιστασιωτων ταυτα πεπονθως, φυλακην εαυτω δουναι του σωματος, Αριστιωνος γραψαντος την γνωμην. Λαβων δε τους κορυνηφορους καλουμενους, επαναστας μετα τουτων τω δημω, κατεσχε την ακροπολιν ετει δευτερω και τριακοστω μετα την των νομων θεσιν, επι Κωμεου αρχοντος. Λεγεται δε Σολωνα Πεισιστρατου την φυλακην αιτουντος αντιλεξαι και ειπειν οτι των μεν ειη σοφωτερος, των δ' ανδρειοτερος· οσοι μεν γαρ αγνοουσι Πεισι στρατον επιτιθεμενον τυραννιδι, σοφωτερος...

Ησαν δ' αι στασεις τρεις· μια μεν των παραλιων, ων προειστηκει Μεγακλης ο Αλκμεωνος, οιπερ εδοκουν μαλιστα διωκειν την μεσην πολιτειαν. Αλλη δε των πεδιακων, οι την ολιγαρχιαν εζητουν ηγειτο δ' αυτων Λυκουργος. Τριτη δ' η των διακριων, εφ' η τεταγμενος ην Πεισιστρατος, δημοτικωτατος ειναι δοκων. Προσεκεκοσμηντο δε τουτοις οι τε αφηρημενοι τα χρεα δια την αποριαν, και οι τω γενει μη καθαροι δια τον φοβον σημειον δ', οτι μετα την των τυραννων καταλυσιν εποιησαν διαψηφισμον, ως πολλων κοινωνουντων της πολιτειας ου προσηκον. Ειχον δ' εκαστοι τας επωνυμιας απο των τοπων εν οις εγεωργουν.

Διαταξας δε την πολιτειαν ονπερ ειρηται τροπον, επειδη προσιοντες αυτω περι των νομων ηνωχλουν, τα μεν επιτιμωντες τα δε ανακρινοντες, βουλομενος μητε ταυτα κινειν, μητ' απεχθανεσθαι παρων, αποδημιαν εποιησατο κατ' εμποριαν αμα και θεωριαν εις Αιγυπτον, ειπων ως ουχ ηξει δεκα ετων. Ου γαρ οιεσθαι δικαιον ειναι τους νομους εξηγεισθαι παρων, αλλ' εκαστον τα γεγραμμενα ποιειν. Αμα δε και συνεβαινεν αυτω των τε γνωριμων διαφορους γεγενησθαι πολλους δια τας των χρεων αποκοπας, και τας στασεις αμφοτερας μεταθεσθαι δια το παραδοξον αυτοις γενεσθαι την καταστασιν. Ο μεν γαρ δημος ωετο παντ' αναδαστα...

Πολιτειαν δε κατεστησε και νομους εθηκεν αλλους, τοις δε Δρακοντος θεσμοις επαυσαντο χρωμενοι πλην των φονικων. Αναγραψαντες δε τους νομους εις τους κυρβεις εστησαν εν τη στοα τη βασιλειω και ωμοσαν χρησεσθαι παντες. Οι δ' εννεα αρχοντες ομνυντες προς τω λιθω κατεφατιζον αναθησειν ανδριαντα χρυσουν, εαν τινα παραβωσι των νομων οθεν ετι και νυν ουτως ομνυουσι. Κατεκλεισεν δε τους νομους εις εκατον ετη και διεταξε την πολιτειαν τονδε τον τροπον. Τιμηματι διειλεν εις τετταρα τελη, καθαπερ διηρητο και προτερον, εις πεντακο· σιομεδιμνον και ιππεα και ζευγιτην και θητα. Και τας μεν αλλας αρχας απενειμεν...

Κυριος δε γενομενος των πραγματων Σολων τον τε δημον ηλευθερωσε και εν τω παροντι και εις το μελλον, κωλυσας δανειζειν επι τοις σωμασιν, και νομους εθηκε και χρεων αποκοπας εποιησε, και των ιδιων και των δημοσιων, ας σεισαχθειαν καλουσιν, ως αττοσεισαμενοι το βαρος. Εν οις πειρωνται τινες διαβαλλειν αυτον· συνεβη γαρ τω Σολωνι μελλοντι ποιειν την σεισαχθειαν προειπειν τι σι των γνωριμων, επειθ' ως μεν οι δημοτικοι λεγουσι, παραστρατηγηθηναι δια των φιλων, ως δ' οι βουλομενοι βλασφημειν, και αυτον κοινωνειν. Δανεισαμενοι γαρ ουτοι συνεπριαντο πολλην χωραν, και μετ' ου πολυ της των χρεων αποκοπης...