Le versioni di greco di Longo Sofista e le traduzioni in italiano

Πολις εστι της Λεσβου νησου, Μυτιληνη, μεγαλη και καλη. Ποταμοι και γεφυραι ζεστου και λευκου λιθου την πολιν καλλυνουσιν. Ου πορρω της Μυτιληνης αγρος εστι πλουσιου ανδρος και ευρειαι νομαι. Εν τοις αγροις αιπολος, Λαμων το ονομα, νεμει τας αιγας, και ποτε θαυμαστον βλεπει· αιξ πολλακις τον αρτιγεννητον εριφον απολειπει και τρεχει εις δρυμον, και ειτα μετ' ολιγον χρονον επανερχεται. Ο αιπολος τας καταδρομας της αιγος φυλασσει και τω δρυμω πλησιαζει· ευρισκει δε παιδιον αρρεν. Η μεν αιξ αντι του εριφου το παιδιον τρεφει, το δε βρεφος το γαλα ως εκ της μητρος ελκει. Θαυμαζει μεν ουν μαλιστα ο...

Νυμφων, ω κορη, πολυ γενος, Μειλιαι και Δρυαδες και Ελειοι: πασαι καλαι, πασαι μουσικαι. Και μιας τουτων θυγατηρ. Ηχω γινεται, θνητη μεν ως εκ πατρος θνητου, καλη δε ως εκ μητρος καλης. Τρεφεται μεν υπο Νυμφων, παιδευεται δε υπο Μουσων συριζειν, αυλειν, τα προς λυραν, τα προς κιθαραν, πασαν ψοην, ωστε και παρθενιας εις ανθος ακμασασα ταις Νυμφαις συνεχορευε, ταις Μουσαις συνηδεν αρρενας δε εφευγε παντας, και ανθρωπους και θεους, φιλουσα την παρθενιαν. Ο Παν οργιζεται τη κορη, της μουσικης φθονων, του καλλους μη τυχων, και μανιαν εμβαλλει τοις ποιμεσι και τοις αιπολοις. Οι δε ωσπερ κυνες η λυκοι...

Αυτη η συριγξ το οργανον ουκ ην οργανον αλλα παρθενος καλη και την φωνην μουσικη: αιγας ενεμεν, Νυμφαις συνεπαιζεν, ηδεν οιον νυν. Παν, ταυτης νεμουσης παιζουσης αδουσης, προσελθων επειθεν ες ο τι εχρηζε, και επηγγελλετο τας αιγας πασας θησειν διδυματοκους. Η δε ελεγα τον ερωτα αυτου, ουδε εραστην εφη δεξασθαι μητε τραγον οντα μητε ανθρωπον ολοκληρον. Ορμα διωκειν ο Παν προς βιαν: η Συριγξ εφευγε και τον Πανα και την βιαν: φευγουσα καμνουσα ες δονακας κρυπτεται, εις ελος αφανιζεται. Παν τους δονακας οργη τεμων, την κορην ουκ ευρων, το παθος μαθων, το οργανον νοει, και τους καλαμους κηρω συνδησας...

«Τι ποτε με Χλοης εργαζεται το φιλημα; Χειλη μεν ροδων απαλωτερα και στομα κηριων γλυκυτερον, το δε φιλημα κεντρου μελιττης πικροτερον. Πολλακις εφιλησα εριφους, πολλακις εφιλησα σκυλακας αρτιγεννητους και τον μοσχον, ον ο Δορκων εδωρησατο: αλλα τουτο φιλημα καινον: εκπηδα μου το πνευμα, εξαλλεται η καρδια, τηκεται η ψυχη, και ομως παλιν φιλησαι θελω. Ω νικης κακης: ω νοσου καινης, ης ουδε ειπειν οιδα το ονομα. Αρα φαρμακων εγευσατο η Χλοη μελλουσα με φιλειν; Πως ουν ουκ απεθανεν; Οιον αδουσιν αι αηδονες, η δε εμη συριγξ σιωπα: οιον σκιρτωσιν οι εριφοι, καγω καθημαι: οιον ακμαζει τα ανθη, καγω...

Επραττον δε κοινη παντα, πλησιον αλληλων νεμοντες. Και πολλακις μεν ο Δαφνις των προβατων τα αποπλανωμενα συνεστελλε, πολλακις δε η Κλοη τας θρασυτερας των αιγων απο των κρημνων κατηλαυνεν, ηδη δε τις και τας αγελας αμφοτερας εφρουρησε θατερου προυλιπαρησαντος αθυρματι. Αθυρματα δε ην αυτοις ποιμενικα και παιδικα. Η μεν ανθερικους ανελομενη ποθεν εξ ελους ακριδοθηκην επλεκε και περι τουτο πονουμενη των ποιμνιων ημελησεν: ο δε καλαμους εκτεμων λεπτους και τρησας τας των γονατων διαφυας, αλληλοις τε κηρω μαλθακω συναρτησας, μεχρι νυκτος συριττειν εμελετα: και ποτε δε εκοινωνουν γαλακτος και οινου,...